Medea heeft een muzikaal leitmotif, een tune, gemaakt door Jan Kooper. Elke avond tijdens de openingsweek in Groningen life gespeeld door Don Hofstee, Tiedo Groenevelt en Robert van Tol.
Zij spelen eerst op de Grote Markt bij Medea Buiten. Als Medea binnen haar kinderen vermoord heeft, komen ze de zaal in en maken met hun muziek een eind aan het drama. De kinderen zijn dan al opgestaan uit hun toneeldood en Glauke vermaakt zich in de onderwereld. Maar het is aan Apsyrtus, de dode broer en wraakengel van Medea, om het verhaal te bevriezen. Hij zwaait daarvoor nog een keer de bata de cola om zich heen, klapt met zijn hakken op de grond en knipt met zijn vingers in de lucht. Dan wordt alles donker. Medea huilt en huilt. Maar het leven gaat door.
Morgen zijn we er weer met een nieuwe Medea. Maar dan moeten we weer spelen alsof we het voor het eerst doen, met alle scherpte en bezieling die erbij hoort. De voorstelling van vandaag was dat even kwijt. Kwam bij dat Medea in haar razernij het katheder zo goed omver smeet dat de microfoon erop total loss raakte. Kwam ook bij dat de voorstelling korter leek dan anders. Ola zat in de zaal en legt na afloop de zweep er over. Het mag niet dat we op routine gaan, zeker niet na zes keer spelen, inclusief de drie tryouts. De kunst is om het verhaal elke avond opnieuw te beleven en vertellen. Zo is het beter als ik geen gas terugneem bij de herhalingsteksten van het koor aan het eind van het stuk. De helderheid van deze tekst schuilt in zijn monotonie.
Guus en Tim in de jas en de das van Jason
Peter Zwart achter zijn geluidstafel
Don Hofstee, Tiedo Groenevelt en Robert van Tol.
Lego aftermath
Geen opmerkingen:
Een reactie posten