Zaterdag 31 januari 2009
De laatste dag van Max van de Berg als Kreon. Max vindt het bij voorbaat verdrietig dat er een eind komt aan zijn korte toneelcarriere. Het is een prachtige ervaring, zegt hij, als we aan het eind van de voorstelling, hand in hand, de chaos op het toneel overzien.
De voorstelling doet het vandaag weer zonder de gasbranders. Het was te kort dag om het frame voor het ijsblok dat voor de vlammen hangt te verbreden.

Vlak voor de voorstelling, als de zaaldeuren nog dicht zijn, oefent Max nog één keer voor hij nog één keer Kreon zal zijn.

Citaat introductietekst van Max van den Berg als Kreon.

"Misschien is dat het doel van theater:
te kijken naar VOOR het einde.
Voor de fout.
kijken in die twee open handen,
waar de voordehand liggende oplossingen liggen,
vlak naast de voordehand liggende fouten.
En bedenken dat in die andere hand
alle andere wegen te vinden zijn
die ook genomen hadden kunnen worden.
Het verschil tussen besturen, beleid maken en theater, zijn die twee handen.
Het theater heeft die twee handen.

Ze zijn het heden waar de beslissingen nog niet zijn gemaakt.
Een bestuurder voelt met één hand in de toekomst.
De andere hand houdt hij dicht bij zichzelf.
Hij moet het doen met de mogelijkheden die hij in die ene hand ziet."

Tim houdt van Medea. Denken wij. Hopen wij. Hij en Guus zijn een vast koppeltje toneelkinderen van moeder Medea en vader Jason. In het begin zei Tim Malou tegen Medea, en Merijn tegen Jason. Tijdens de voorstelling leerde hij dat hij hen op het toneel mama en papa moest noemen.

Tim keek ook graag de zaal in als Medea het verhaal vertelde hoe zij Jason had geholpen aan het gulden vlies. Tim en Guus zitten dan met de rug naar het publiek en het is niet de bedoeling dat ze zich omdraaien. Ook niet als hun moeder ze bloeddorstige krijgertjes noemt, gekke bekken trekt en hen onder de oksels kietelt.

In het begin lustte Tim de pannenkoek niet die hij van Medea kreeg. Alsof hij het drama aanvoelde en dat liever aan zich voorbij wilde laten gaan.

Zolang de zaal leeg is, kunnen Tim en Guus rondrennen zoveel als ze willen. Ze mogen met lego spelen als de legoberg maar een berg blijft. En als dat niet meer leuk is, is daar nog altijd het ijs. De druppels water kunnen precies in je mond vallen, als je maar geduld hebt.

En dan is er champagne, omdat Max afscheid neemt van Kreon en omdat wij afscheid nemen van Max als Kreon. Max krijgt een grote ingelijste foto waarop de hele cast applaus in ontvangst neemt. De foto krijgt een prominente plek in het Provinciehuis, belooft hij. Want een commissaris van de koningin die een rol speelt in een klassieke tragedie waarin echte pannenkoeken worden gebakken, kan zich rustig voegen bij de moeder aller herinneringen.

Dani neemt ook een beetje afscheid van Medea.