donderdag 14 april 2011

Dinsdag 12 april 2011 Hoorn Schouwburg het Park



De schouwburg van Hoorn ligt prachtig te zonnen aan de rand van het Markermeer. Het is een multifunctioneel gebouw met veel moderne ruimte voor congressen, feesten en partijen. In de artiestenfoyer eten we spaghetti bolognese, of spaghetti vis/garnalen met tomaten/kaas/pesto en keus uit twee soorten caketaarten toe, een aardbeien en een appel. Een goede bodem om de voorstelling in te gaan. Het toneel van Hoorn is uitgestrekt en groot. Het decor komt hier optimaal tot zijn recht. Zo moet André het ooit bedacht hebben. En of het er iets mee te maken heeft, weet ik niet, maar Medea komt zo ook optimaal tot haar recht. Aan het begin van de reeks hernemingen zei Ola dat ze ons met een goed gevoel laat gaan omdat de voorstelling stevig staat. “Als een huis”, zei ze er nog bij. In Hoorn staat Medea als een fort, een burcht, een kasteel of als welk ander superlatief er meer is voor een huis. De kinderen Cor en Bram oefenen vooraf nog eens hun 'daarom' tekst, maar Peter vindt dat ze het nog niet overtuigd genoeg doen. Vandaag zullen ze deze tekst dus nog even niet zeggen in de voorstelling. Volgende keer weer proberen. Ondertussen loopt Jesus zich warm aan de Westerdijk. Het hoort bij zijn ritueel om na het eten, voor de voorstelling, een eindje te rennen.  Hoorn kwam zeker niet voor in zijn vocabulaire toen hij zeven of acht jaar geleden in de kleedkamer van een flamencoclub in Madrid aangesproken werd door Ola. Zij had hem net daarvoor zien dansen en dacht dat zij vroeg of laat iets met hem wilde doen. Het werd vijf jaar later toen ze begon bij het NNT, Medea haar openingsvoorstelling werd en ze Apsyrtus, het dode broertje van Medea, opvoerde als wraakengel, in de persoon van Jesus. Hij stamt uit een familie van gitanes, die de flamenco in het bloed heeft. Jesus begon zelf met een klassieke dansopleiding en mengde later klassiek en flamenco dooreen. Het tilt zijn bezieling voor de rol van Apsyrtus tot grote hoogten. Elke keer is het bloedstollend om te horen en te zien hoe zijn trillende voeten op de catwalk de geestestoestand van Medea vertalen. En hij weet ook hoe hij mij, al is het maar voor even, met een zucht in mijn nek, de adem kan benemen, tijdens het lezen van het nieuwsbericht over Monique S uit Dommelen die haar 6-jarige dochter Kelly om het leven had gebracht. Vandaag is het voor mij Jesusdag, al was het ook omdat de ligging van de schouwburg in Hoorn aan het Markermeer hem vaagjes deed denken aan zijn geboorteplaats Cádiz aan de Atlantische Oceaan.

 




 
voor meer foto's zie:

Geen opmerkingen: