In de bovenzaal van het Posthuis Theater zijn ongeveer 70 mensen naar de voorbespreking gekomen. Jonathan en ik raken steeds beter op elkaar ingespeeld. Het blijkt goed te werken dat mensen van te voren weten dat de Medea van het NNT een mix is van de verhalen van Euripides en Seneca met die van Ko van den Bosch over waargebeurde verhalen van de Medea's van nu. Het toneel van dit theater is 14 meter breed en 10 meter diep. Eigenlijk te klein voor de afmetingen van de decorstukken, waarvan een groot deel dan ook in de laadwagen is gebleven. Er is maar plaats voor 3 van de 6 houten planken van de catwalk. Bij Annemaria Koekoek, het voorspelletje van Peter, Malou en de kinderen tijdens de inloop, zijn de stappen vooruit of achteruit gereduceerd tot voetjes vooruit of achteruit. De toneeltoren is ook niet zo hoog dat de ijsblokken heen en weer kunnen. Die blijven vandaag dus op één plek hangen. We staan ook veel meer dan anders met onze voeten in het water. Voor het eerst staat de keukentafel heel dichtbij het achterpodium. Niet eerder konden Hans en ik elkaar zo nauw in de ogen zien wanneer Kreon vanachter zijn bureau tegen het koor bij de keukentafel zegt dat hij Medea niet vertrouwt. Wat de foto's betreft is het vandaag dan ook Hansdag. | 
Geen opmerkingen:
Een reactie posten