Zaterdag 14 mei 2011 Groningen Stadsschouwburg

Het zit er op. 32 Voorstellingen van Medea. Voor de allerlaatste in de Stadsschouwburg van Groningen, het thuishonk van het NNT, treedt de  commissaris van de koningin in Groningen, Max van den Berg, aan als Kreon. Dat  heeft hij twee jaar eerder ook gedaan in de Groningse Stadsschouwburg. Om de handelingen, de teksten, de cues weer op te halen,  repeteren we speciaal voor hem, daags tevoren, in de Noorderkerk, vaste uitwijkstudio van het NNT. Ola en Dani zien er streng op toe dat de zogeheten administratie van cues en hints op orde is, zodat Max alles weer op een rijtje krijgt.  Op de dag van de dernière zelf doen we in de middag, ook voor hem,  een doorloop in de Stadsschouwburg, met kleding en al. Malou is er nu niet bij. Ze doet er beter aan om haar krachten te sparen voor de avond. Waardoor Maartje de schone kans krijgt om even de rol van Malou  over te nemen. Met de tekst in de hand rent ze van de positie van Medea naar die van Glauke. Welgevallig ondergaat ze de sexscene met Peter op de keukentafel en als Peter ook nog 'op zijn eentje' de twee kleine jongens speelt die de giftige oorbellen van hun moeder aan Glauke moeten geven, blijkt dat je van het stuk Medea ook een slapstick kunt maken. Er kunnen nog meer rollen anders worden ingevuld. Vóór de doorloop oefent Ola de sterfscene van Glauke met Max. Met overgave laat ze zich als Glauke dooreen schudden door Max waardoor hij met evenveel smart de rol van Kreon ondergaat. Voor deze ene en laatste keer mag het koor de tekst zeggen, waarmee Hans als Kreon altijd de bloedstollende en hartverscheurende  ineenstorting beschreef van de vergiftigde Glauke. 'Afzichtelijk'. En ook op deze laatste dag, nemen NNT directie en Raad van Toezicht een voorsprong om het zwaard der bezuinigingen van staatssecretaris Halbe Zijlstra te ontwijken. Met het zicht op een subsidiekorting van 200 miljoen op Kunst en Cultuur, zijn potentiele vrienden van het NNT te gast. Naast een speciale ontvangst en een toelichting achter de schermen van  Medea krijgen ze de vraag of ze willen ingaan op de flirtpogingen van het NNT en de liefdesbrief met eerbare voorstellen willen aanvaarden.  En dan..ja dan..is het woord aan Medea zelf. Ze huilt en schreeuwt nog een keer alle ellende van zich af voor 'de aarde zich sluit' en ze de dood van de kinderen aankondigt. De voorstelling ontroert weer en bewijst zo eens te meer dat het nog niet  afgelopen kan zijn met het verhaal van Medea. Voor Malou is het een opluchting dat ze de zware last van 'die vervloekte vrouw' van zich af kan gooien, maar  het NNT wil Medea op het repertoire houden. Normaal worden decor, rekwisieten en kleding van een gedane voorstelling vernietigd of hergebruikt. Nu blijft alles opgeslagen. We sluiten deze laatste Medeadag af als een Max-dag. Met champagne van het NNT. En met een legotaart, ons aangeboden door de ouders van Bram.

Ola als Maartje/Glauke & Max als Hans/Kreon

  "Ik ben bestuurder, politicus, ik ben Kreon.

   Ik ben de man die jullie sturen.

   Mijn taak is:

   Bijsturen voordat het fout gaat, zodat het goed gaat.

   Bijsturen voordat het fout gaat is makkelijk,

   maar daarmee is nog niet gezegd dat het dan goed gaat.

  Als het fout gaat proberen we in elk detail een mogelijkheid te vinden

  om de afloop van het verhaal te veranderen.

  Om terug te gaan naar het moment dat de ramp zich nog niet had voltrokken.

  Het moment dat alles nog alles was. "

Maartje als Malou/Medea

NNT bezoekers met een liefdesbrief op zak





Jetty Mathurin & Hans & Noraly & Erna Emanuels


voor meer foto's zie:
https://picasaweb.google.com/noranorabey/MedeaReprise38Groningen140511?authkey=Gv1sRgCKLllaTij_2XTQ#





Donderdag 12 mei Meppel Schouwburg Ogterop

Op weg naar Schouwburg Ogterop zien we in Meppel op meer dan een plek posters van Medea rondom een boom. Dat hebben we nog niet meegemaakt in andere steden. Na Meppel heeft Medea nog één dag te gaan. Maar nu is er al een laatste dag voor buschauffeur Bert en voor Eriq  van de catering. Schouwburg Ogterop heeft geen artiestenfoyer en daarom serveert Eriq ons in een kleedkamer. Van hem en zijn bedrijf krijgen we allemaal een doos Merci chocolade. Voor  Guus, 11 jaar,  en Toon, 8 jaar,  is het vandaag ook de laatste dag. En voor Hans is het nu ook zover. Na afloop van de voorstelling heeft hij voor ons allemaal een cadeautje. We treurden de hele tour bij voorbaat al als de woorden Meppel en Hans samenvielen, omdat de rol van Hans als Kreon  in de laatste voorstelling in Groningen gespeeld wordt door Max van den Berg. En dan zal Max net als Hans in zijn beginrede tegen de mensen zeggen: “Ik ben bestuurder. Ik ben politicus. Ik ben Kreon”. Gevolgd door een stilte. Met dit verschil dat Max in het echt commissaris van de koningin in Groningen is en zich door Ola heeft laten overhalen om voor een keer zijn functie te combineren met een rol op het toneel. De voorstelling In Meppel loopt een beetje rommelig. De toneelvloer lijkt minder breed dan in andere zalen, waardoor het licht van de volgspot van Jakob feller lijkt dan anders. Tijdens de sexscene van Jason en Medea lopen twee mensen de zaal uit. Ze zijn wat ouder en hebben er waarschijnlijk moeite mee dat Jason Medea bespringt op de keukentafel. Even later gaat de deur in de zaal weer open. Een mevrouw komt terug om dan weer weg te gaan, met iets in haar hand dat ze vergeten was.  Het open en dichtgaan van een deur in de zaal is niet goed voor de concentratie op het toneel. En dat terwijl Malou/Medea dit keer voor de verandering  a l'improviste juist niet vanaf het begin van de sexscene op de tafel is geklommen en mij en Peter/Jason even versteld doet staan. En dan kan Toon zijn pannenkoek niet verdragen. De tweede hap mag hij van zijn Medeamoeder uitspugen. Hij werd er misselijk van, zegt hij later. Toon doet vandaag voor de tweede keer mee. Het is direct ook zíjn laatste. Dus profiteert hij nog volop van zijn liefde voor Maartje, ontloken tijdens de voorstelling Teiresias, waarin Toon ook meedeed. In de bus van Groningen naar Meppel zit hij tegenover haar en vraagt van alles. “Maaaartje, heb jij kinderen?”  en “Maaaartje, heb je een vader en een moeder?“ en “Maaaartje, zullen we samen zingen?”  Voor zover het kan wijkt Toon niet van de zijde van Maartje. En zij laat het allemaal toe met een stralende lach. Het is vandaag Toon-dag.

Eriq & Bert

Hans, vlak voor aanvang om nog één keer Kreon te zijn.

Namen van de lampen boven het ijs: I'm Single heeft een enkele lichtfilter. Dubble D een dubbele.



voor meer foto's zie:
https://picasaweb.google.com/noranorabey/MedeaReprise37Meppel120511?authkey=Gv1sRgCMTXsKT_lLCTfw#



Dinsdag 10 mei 2011 Leiden Schouwburg

Medea speelt in de laatste week van haar tournee voor een volle zaal in de Leidse Schouwburg. Met bouwjaar 1705 de oudste schouwburg van Nederland. Het is een intiem theater. Eigenlijk iets te klein voor het Medea-decor. Normaal heeft de catwalk zes planken en hangen er acht ijsblokken in de lucht. Nu is er maar ruimte voor vier vlonders en zes ijsblokken. Het geeft een extra dimensie aan de voorstelling om zo dicht op het publiek te spelen. Medea blijft een tranentrekker. Het applaus is er dan ook naar.

Ollie moet in het begin als hij samen met Bram op de tafel zit om naar het verhaal van Medea/Malou te luisteren steeds hoesten. Malou geeft hem water en van mij krijgt hij een anijssnoepje. Het is knap dat hij zich niet laat afleiden door de hoestbui. Met het snoepje in zijn mond trekt hij toch een gekke drakenbek, duwt hij zijn oogleden naar beneden met twee vingers en rekt hij zijn neusgaten op met twee andere vingers. Lotte heeft het vast zien gebeuren vanaf de coulissen, maar tijdens de voorstelling kan ze niks doen. De kinderen zijn op Lotte aangewezen tot het moment dat de zaal open gaat en vanaf het moment dat de voorstelling is afgelopen. Daar tussenin kan ze iets voor zichzelf doen. Soms blijft ze in de coulissen zitten. Soms zit ze in de zaal. Soms in de artiestenfoyer of in de kleedkamer met haar laptop of een boek.  Lotte ziet erop toe dat de kinderen niet verdwalen in de schouwburgen, dat ze eten en drinken als ze dat nog moeten doen, dat ze hun theaterpyama's, rode theatersokken en theatergympies aandoen en weer uittrekken, dat ze zich niet vervelen en dat ze voor aanvang nog eens de 'daarom' tekst repeteren. Lotte is ook ons aanspreekpunt voor het reizen naar de plek waar we moeten spelen. Ze gaat altijd mee met de bus vanuit Groningen. Maar vandaag komt ze met de bedrijfsauto. Bij wijze van enorm hoge uitzondering en tot haar eigen enorm grote schande had ze vergeten om Ollie van school te halen. Er was gelukkig genoeg tijd om zelf te rijden van Groningen naar Leiden. Met Ollie. Waardoor alles weer goed kwam. Bram kwam met zijn moeder uit Hilversum. Voor Bram is het vandaag zijn laatste speeldag.

Lotte is een onmisbaar lid van de Medeafamilie.  Twee jaar geleden was ze ook al bij het NNT voor de Medeakinderen. Toen waren haar dreadlocks nog niet zo lang als nu. Peter zegt dat hij altijd al heeft willen knutselen met het haar van Lotte. Vandaag mag het. Vandaag is het Lotte-dag.

voor meer foto's zie:
https://picasaweb.google.com/noranorabey/MedeaReprise36Leiden100511?authkey=Gv1sRgCJD07e_Dwauaeg#

Zaterdag 7 mei 2011 Zwolle de Spiegel

25 Graden in de lente voelt anders dan 25 graden in de zomer. Er zit nog belofte in de kleuren van de bladeren aan de bomen en niemand zucht nog van teveel warmte. Op zo´n dag blijf je graag buiten en is het een troost dat het verlengde daglicht overal te zien is in De Spiegel, het mooie theater van Zwolle met zijn grote ramen, zelfs aan de zijkanten van de toneelvloer. In de artiestenfoyer wacht Eriq met aardappelpuree, vis en lamsbiefstuk. En er zijn tompoezen van Kiek die vandaag jarig is. We zingen Kiek toe en voor we later in de avond weer naar huis gaan, krijgt hij van ons twee kaartjes voor Swans, hem aangeboden op een leesplankje, bijeen gelegood door Lotte. Kiek is zielsgelukkig met de kaartjes, hoewel hij er al een had gereserveerd. Ik had niet eerder van Swans gehoord, maar ik leer snel dat het een Amerikaanse band is uit de jaren 80 die nu herleeft. De muziek is vaak expressief en rauw. Precies ook de bewoordingen die geluidsman Peter Zwart gebruikt als hij omschrijft waarom hij vindt dat het NNT het rock and rollste theatergezelschap is van Nederland. De rauwheid zit hem niet alleen in de muziek, ook in het decor, de tekst en het spel. Bij Ko en Ola is niks op de millimeter vastgelegd, zoals hij als freelancer vaak ervaart bij anderen. Dat is ook de reden waarom hij met zoveel plezier het geluid doet bij Medea. Twee jaar geleden kwam het toevallig zo uit dat hij bij Medea terechtkwam en de repetities en voorstellingen vielen precies in een periode dat hij vrij was. Elke dag had weer nieuwe verrassingen. Zoals die dag in januari 2009 toen Jan Kooper de beiaardier van de Martinikerk in Groningen zo gek had gekregen om het openingslied van onze Medea, "Can't take my eyes off you" op te nemen in zijn repertoire en het elke dag te spelen, zolang Medea in Groningen was. De opname van het carillon zit sindsdien in de computer van Peter Zwart en is nog steeds de openingstune van de voorstelling. Alle muziek van Medea is bijeengezocht en gecomponeerd door Jan Kooper. In nauw overleg met hem heeft Peter alles in de computer gedaan, inclusief lengte en titels als 'pling' en 'woesj'. De 'pling' is de benaming voor de haal over een snaar van de gitaar. In combinatie met muziek van de gitaar heet het 'gitaarpling'. De 'woesj' lijkt op een grote muziekzucht en kondigt bijvoorbeeld de nieuwsteksten aan. 'Woesj woesj ' is er ook. Dat is de dubbele woesj wanneer Medea in de chaos belandt. Peter zit samen met belichter Joshua in het midden van de zaal, achter zijn geluidstafel. Voor aanvang zendert hij ons en test hij het geluid van de micorofoons. Bijna elke scene heeft zijn eigen muziek. Peter moet net als alle anderen anderhalf uur alert blijven tijdens de voorstelling. Hij noemt zichzelf een 'schuifelaar' omdat hij constant moet schuiven of netter gezegd, mixen, om geluid bij te geven als een acteur zacht praat en terug te nemen bij een luide of schreeuwende stem. Het is spannend dat het elke avond anders is. Hetzelfde geldt voor de dans van Jesus. Zijn stampende en trillende hakken worden ondersteund en soms zelfs versterkt met een echo, die in de schouwburg van Groningen uit een luidspreker in het plafond boven de zaal kwam, zodat het echt leek alsof de wraakengel van boven af neerdaalde. Medea is nergens zonder Peter Zwart. Vandaag is het zijn dag.

In China  vertelde een oude man dat Trea, de naam van Peter's vriendin,  in het Chinees vertaald kon worden met 'de zon in de hemel' oftewel 'zomer'.  Dat heeft Peter, later  in Amsterdam, op zijn arm  laten tatoeëren.  

                                                                voor meer foto's zie:
https://picasaweb.google.com/noranorabey/MedeaReprise35070511ZwolleDeSpiegel?authkey=Gv1sRgCL2xkZ6n0_qDIg#

 

Vrijdag 6 mei 2011 Deventer Schouwburg Gastblog Eriq Elias

Gezellig, ik ga vandaag naar Deventer, “mijn” Medea familie cateren……..
We beginnen vandaag niet zo vroeg, ik ben om 14 uur in Nieuwer ter Aa om het eten op te halen en ben blij verrast dat er vandaag nasi met sate op het menu staat, iets wat ikzelf ook erg lekker vind.
De reis naar Deventer verloopt voorspoedig, onderweg draai ik gezellig een cd van Trijntje Oosterhuis en zing uit volle borst mee, niemand die het kan horen denk ik…. Echter het is mooi weer en mijn raam staat open…. Op een gegeven moment zie ik aan de mensen die voor een stoplicht staan te wachten dat ik best wel een beetje minder kan…. Nou, ik heb een goede bui en geef ze hun zin hahaha….
Bij aankomst in Deventer wordt ik als goede bekende onthaalt, ik ben tenslotte drie weken geleden met een ander gezelschap ook te gast geweest. Ik weet de weg en ga het eten verder klaarzetten, ‘Mijn”gezinnetje is half aanwezig, de mensen van techniek zijn bijna klaar met het klaarmaken van het toneel en begroeten mij als vanouds joviaal…. Heerlijk als je vaker met een gezelschap meereist, je leert de mensen dan een beetje beter kennen. Ook de bus uit Groningen met Bert aan het stuur is vroeg vandaag…. Dat zou je niet verwachten op vrijdag, meestal is het verkeer dan behoorlijk hectisch, maar ze hadden geluk. Guus en Ollie waren allebei mee met de bus dus zullen er vandaag geen late eters zijn, de kids komen namelijk meestal wat later zodat ze niet te lang voor de voorstelling al in het theater hoeven te zijn.
Langzaam maar zeker druppelt de rest van de Medea familie ook binnen en gelukkig is het eten precies om half zes klaar zodat een hongerige crew kan “aanvallen”.
Malou is vandaag iets later dus houd ik voor haar een bordje apart, de rest eet gezellig aan de grote tafel en geniet van echte Deventer koek bij de koffie die na het diner volgt.
Mijn grote vriend Bert helpt met afwassen in de super spoelkeuken die er hier is en daarom ben ik al om kwart voor zeven klaar om de reis naar huis te beginnen. Op de terugweg nog een lekker ijsje bij het tankstation gehaald en tevreden op de bank gaan zitten….. Niet iedere dag verloopt zo gemakkelijk, maar ik gebruik deze ideale situatie toch als voorbeeld voor war een cateraar in het theater meemaakt.
Medea familie, bedankt voor jullie leuke collegialiteit en graag tot een volgende tour…. Eriq

Vrijdag 6 mei 2011 Deventer Schouwburg

In de foyer van de Deventer Schouwburg klinkt de stem van Maria Callas in Medea, de opera. Zo komen de theaterbezoekers alvast in de stemming voor de inleiding van Loek van Voorst. Hij is recensent bij de regionale krant De Stentor en geeft vaker inleidingen in de schouwburg, vandaag met mij als gast aan tafel. Loek vergelijkt de beginteksten van de vertaling van Pé Hawinkels met die van Ko van den Bosch. Opvallend is dat Ko koningsdochter Glauke en Apsyrtus, de vermoorde broer van Medea opvoert. Wat we nu even vergeten is dat deze beginttekst geschrapt is in de hernomen versie van onze Medea. Loek krijgt het voor elkaar om in een half uur voorbespreking de Medea van het NNT door te lichten op de motieven van Medea om haar kinderen te doden, de manier waarop en hoe wij aan die informatie zijn gekomen en hoe alle andere rollen zijn ingevuld. Besproken wordt ook de moed van Malou om elke avond Medea te zijn. Na afloop van de voorstelling zegt een mevrouw dat ze blij was met de informatie vooraf en dat ze gegrepen was met de link naar de actualiteit van Sietske H. bijvoorbeeld.

Begintekst Medea van Ko van den Bosch

Was toch maar nooit de Argo op haar vaart

naar Kolchis aan de Klaprotsen ontsnapt!
Was zelfs maar nooit in ‘t woud van Pelion
een den geveld, zodat die keurtroep nooit
de riemen had gehad om ‘t Gulden Vlies
voor Pelias te gaan veroveren!
Dan was Medea, nooit opgejaagd
uit Kolchis door haar broer Apsyrtus en
in het ommuurde Jolkos aangeland
met haar uitzinnige liefde voor mij, Jason;
dan had zij Pelias’ dochters nooit verleid
tot vadermoord, dan zou zij nooit gevlucht zijn
voor Pelias’ zoon Acastus en dan zou zij niet
met man en kinderen hier in Korinthe wonen, -
uitgeweken maar desondanks geliefd
in haar uiteindelijke toevluchtsoord,
en mij Jason onverminderd toegedaan.
Maar nu: lig ik in ’t huwelijksbed ...
...met Glauke, de prinses, de dochter van KREON, die
het land Korinthe bestuurt.... Zijn we er nog?



Geen eigen foto's vandaag. Die heb ik per ongeluk gewist. Anders zou hier een keur aan portretjes staan van geluidsman Peter Zwart, want dit zou een Peter Zwart-dag worden. Ik had hem in alle standjes op de foto gezet. Achter zijn geluidstafel die meestal midden in de zaal is opgesteld, maar in deze Deventer Schouwburg heel erg vooraan is, op vier rijen stoelen verwijderd van het toneel. Peter zit daar altijd naast Joshua, die het licht doet. Samen hebben ze zich in allerlei bochten gedraaid om de fotoshoot zo geslaagd mogelijk te maken met gekke bekken en vreemde poses. Ik maakte ook foto's van Peter bij de tafel, links in de coulissen, waar alle zenders keurig op naam liggen. Daar zag Hans zijn kans schoon om vast te leggen hoe ik mijn jurk omhoog houd voor Peter als hij mij zendert. Met alle plezier heb ik ook Peter en Kiek samen op de foto gezet, allebei wijzend naar de vloer van het toneel om de achternaam van Peter aan te geven. Er waren nog veel meer foto's van Peter met Malou, Peter met Joshua, Peter met Hans, Peter met Maartje, Peter met de kinderen Guus en Ollie en Peter met de andere Peter die Jason speelt. Helaas. Morgen in Zwolle ga ik in de herkansing en maak er dan opnieuw een Peter Zwart-dag van.  

Programmaboekjes van de schouwburgen worden ruim van te voren gedrukt. Vandaar dat hier nog  Merijn de Jong vermeld wordt. In de eerste ronde van Medea was hij Jason. Die rol wordt nu gespeeld door Peter Vandemeulebroecke.

Dinsdag 3 mei Zoetermeer Stadstheater

In Zoetermeer snijden we na de maaltijd van aardappelkroketjes, vis, gemengde groenten en salade een appelvlaai aan van Jonathan. Hij is vandaag jarig. Af en toe komt hij uit Groningen om Medea in te leiden bij het publiek. Ik had een lachende verjaarsfoto van Jonathan, maar die heb ik per ongeluk gewist, samen met andere foto's van de artiestenfoyer in Zoetermeer. 

Als Medea zegt Malou elke voorstelling tegen Kreon: "Probeer iets nieuws", als ze hem wil laten afzien van zijn voornemen om haar en haar kinderen het land uit te zetten. In Zoetermeer verzint Malou als Medea zelf iets nieuws. Voor ze met de pannenkoeken begint, maakt ze haar riem los en gooit ze haar gele regenjas van zich af. Ze staat nu in haar zwarte lingerie achter het vuur. Dit heeft ze niet eerder gedaan. Maar het lijkt alsof het helemaal zo hoort. Het wegwerpen van de jas en de lingerie verhogen de attentie op het bereiden van de giftige pannenkoeken. Voor het licht is het iets minder spectaculair als Medea zonder gele jas het poedersuiker strooit op de pannenkoeken. Maar Joshua zal je daarover niet horen.  Tijdens de voorstelling zit hij midden in de zaal achter zijn computer waarmee hij het licht regelt. Alles ligt vast in een elektronisch schema. Het licht heeft een belangrijke rol in Medea. Zo wordt de zaal pas aan het eind van de beginspeech van Kreon, geleidelijk aan donker. Als Kreon klaar is en naar zijn bureau op het achterpodium loopt, zakken de acht ijslampen heel langzaam naar beneden. Dat is goed te zien aan de mensen in de zaal, die hoofd en ogen omhoog richten. De scene wordt ondersteund met muziek. Ik sta dan links op het podium, klaar om de eerste nieuwstekst te lezen, als ik vol in het licht sta van de ijslamp, die ze voor het gemak gedoopt hebben tot  'Noralylamp'. Zo'n benaming is er ook nog steeds voor een lamp in de Amsterdamse Stadsschouwburg. Erfenisje van de voorstelling 'Hemel boven Berlijn', toen André Joosten iets soortgelijks had bedacht om mij in het licht te zetten.  

Wanneer de schaduw van de neerzakkende lampen over het publiek glijdt in de voorste rijen van de zaal, weet ik dat het eind van de muziek nadert; het teken dat ik kan beginnen met de nieuwsberichten. . 

Het licht laat ook van zich spreken als Maartje als Glauke in haar witte bruidsjurk het lied Nantes zingt en Jesus op de catwalk onheil voorspelt met zijn hakken. Het regelen van het licht is precisiewerk, net als het regelen van het geluid en de bediening van de trekkenwand. In de 15 jaar die Joshua al bij het NNT zit, heeft hij alles al gedaan. Maar zijn liefde ligt bij het licht. Het eerst wat hij na afloop van de voorstelling dan ook doet is het opbergen van zijn computer. Als die veilig en wel in de tas zit, loopt hij het toneel op om in omgekeerde volgorde de ijsblokken aan te pakken. Een uur voor de voorstelling tilt hij samen met Kiek stuk voor stuk de 30 kilo zware ijsblokken uit de vrieskist om ze op hun plaats te hangen. Dat gaat niet zomaar. Er zijn twee lampen met twee ijsblokken op elkaar. De andere zes hebben er één. De ijsblokken worden steeds twee keer gebruikt. Dat betekent dat ze op de tweede dag in hetzelfde frame moeten worden teruggehangen. Aan de deuk in het ijs zien Kiek en Joshua of ze te maken hebben met "de onderste van een tweetje" of met de "bovenste van een tweetje".  In Delft hebben Kiek en Joshua speciale thermohandschoenen gekocht om het ijs aan te pakken. Na afloop ruimen ze het ijs weer op. Als het al twee keer is gebruikt wordt het weggegooid, zo niet dan gaan het terug in de vrieskist.

Het ijs is het allermooist op de tweede dag. Dan is het vol grillige lijnen en schitterende sterren. Joshua kan er lang naar kijken. Het is vandaag zijn dag. Joshua-dag.



voor meer foto's zie:
https://picasaweb.google.com/noranorabey/MedeaReprise33030511ZoetermeerStadstheater?authkey=Gv1sRgCODE85WfkMrCew#