25 Graden in de lente voelt anders dan 25 graden in de zomer. Er zit nog belofte in de kleuren van de bladeren aan de bomen en niemand zucht nog van teveel warmte. Op zo´n dag blijf je graag buiten en is het een troost dat het verlengde daglicht overal te zien is in De Spiegel, het mooie theater van Zwolle met zijn grote ramen, zelfs aan de zijkanten van de toneelvloer. In de artiestenfoyer wacht Eriq met aardappelpuree, vis en lamsbiefstuk. En er zijn tompoezen van Kiek die vandaag jarig is. We zingen Kiek toe en voor we later in de avond weer naar huis gaan, krijgt hij van ons twee kaartjes voor Swans, hem aangeboden op een leesplankje, bijeen gelegood door Lotte. Kiek is zielsgelukkig met de kaartjes, hoewel hij er al een had gereserveerd. Ik had niet eerder van Swans gehoord, maar ik leer snel dat het een Amerikaanse band is uit de jaren 80 die nu herleeft. De muziek is vaak expressief en rauw. Precies ook de bewoordingen die geluidsman Peter Zwart gebruikt als hij omschrijft waarom hij vindt dat het NNT het rock and rollste theatergezelschap is van Nederland. De rauwheid zit hem niet alleen in de muziek, ook in het decor, de tekst en het spel. Bij Ko en Ola is niks op de millimeter vastgelegd, zoals hij als freelancer vaak ervaart bij anderen. Dat is ook de reden waarom hij met zoveel plezier het geluid doet bij Medea. Twee jaar geleden kwam het toevallig zo uit dat hij bij Medea terechtkwam en de repetities en voorstellingen vielen precies in een periode dat hij vrij was. Elke dag had weer nieuwe verrassingen. Zoals die dag in januari 2009 toen Jan Kooper de beiaardier van de Martinikerk in Groningen zo gek had gekregen om het openingslied van onze Medea, "Can't take my eyes off you" op te nemen in zijn repertoire en het elke dag te spelen, zolang Medea in Groningen was. De opname van het carillon zit sindsdien in de computer van Peter Zwart en is nog steeds de openingstune van de voorstelling. Alle muziek van Medea is bijeengezocht en gecomponeerd door Jan Kooper. In nauw overleg met hem heeft Peter alles in de computer gedaan, inclusief lengte en titels als 'pling' en 'woesj'. De 'pling' is de benaming voor de haal over een snaar van de gitaar. In combinatie met muziek van de gitaar heet het 'gitaarpling'. De 'woesj' lijkt op een grote muziekzucht en kondigt bijvoorbeeld de nieuwsteksten aan. 'Woesj woesj ' is er ook. Dat is de dubbele woesj wanneer Medea in de chaos belandt. Peter zit samen met belichter Joshua in het midden van de zaal, achter zijn geluidstafel. Voor aanvang zendert hij ons en test hij het geluid van de micorofoons. Bijna elke scene heeft zijn eigen muziek. Peter moet net als alle anderen anderhalf uur alert blijven tijdens de voorstelling. Hij noemt zichzelf een 'schuifelaar' omdat hij constant moet schuiven of netter gezegd, mixen, om geluid bij te geven als een acteur zacht praat en terug te nemen bij een luide of schreeuwende stem. Het is spannend dat het elke avond anders is. Hetzelfde geldt voor de dans van Jesus. Zijn stampende en trillende hakken worden ondersteund en soms zelfs versterkt met een echo, die in de schouwburg van Groningen uit een luidspreker in het plafond boven de zaal kwam, zodat het echt leek alsof de wraakengel van boven af neerdaalde. Medea is nergens zonder Peter Zwart. Vandaag is het zijn dag.
In China vertelde een oude man dat Trea, de naam van Peter's vriendin, in het Chinees vertaald kon worden met 'de zon in de hemel' oftewel 'zomer'. Dat heeft Peter, later in Amsterdam, op zijn arm laten tatoeëren.
voor meer foto's zie:
https://picasaweb.google.com/noranorabey/MedeaReprise35070511ZwolleDeSpiegel?authkey=Gv1sRgCL2xkZ6n0_qDIg#
Geen opmerkingen:
Een reactie posten